Zuid-Polen en verslag afgelopen maanden

Na een riante weblog-sabbatical, werd het tijd om jullie bij te praten over wat er de afgelopen maanden gebeurd is.

Sam heeft voor de zomer de basisschool afgesloten en is vorige week op de middelbare school gestart, die in Duitsland al in de vijfde klas (NL: groep 7) begint. Van zijn oude jaargang hebben een aantal kinderen voor dezelfde school gekozen en we proberen nu een fietsgroep van de grond te krijgen. Omdat de infrastructuur voor fietsers in Hamburg niet ideaal is, gaan veel kinderen echter met het OV. Toch hebben we eerste succesjes geboekt: Sam fietst nu al met een vriendje en andere kinderen hebben ook al interesse getoond. Over de eerste week op school was hij positief; Hij heeft al twee nieuwe vriendjes gemaakt en de klas is rustig, iets wat Sam prettig vindt.

Famke heeft de eerste klas goed afgesloten en is begonnen in de tweede. Ze wordt groot: Ze ging al alleen naar school maar vanaf dit jaar wil madam ineens niet meer afgehaald worden. Om de lieve vrede te bewaren, hebben we de BSO dan ook maar toestemming gegeven dat Famke alleen naar huis mag.

In de zomervakantie hebben Sam en Famke net als voorgaande jaren weer een weekje bij de opa’s en oma gelogeerd. De vakantie met ons gezin hebben we twee weken in Zuid-Polen doorgebracht. Anderhalf jaar geleden waren we in het noorden en dat beviel ons zo goed, dat we nu de andere helft wilden bekijken. De steden Breslau (PL: Wroclaw) en Krakau zijn absolute aanraders. Bij Krakau was het zelfs zo dat we na drie hele dagen nog niet alles gezien hadden. Het enige wat we bewust overgeslagen hebben was Auschwitz; Dat vonden we voor de kinderen niet zo geschikt. We waren al een keer in Buchenwald geweest en die indruk is genoeg om te begrijpen hoe verschrikkelijk de 2e Wereldoorlog was. Na Krakau hebben we nog een paar dagen in het Tatra gebergte gewandeld aan de zuidgrens van Polen met Slowakije.

Tussen de laatste post en de zomervakantie hebben we een berg uitstapjes gemaakt en vakanties gehad. We laten de foto’s maar voor zich spreken (in chronologische volgorde):